Discriminatie door de regels van de arbeidskorting
De arbeidskorting is een belastingvoordeel dat werken beloont, maar het sluit mensen met een handicap of chronische ziekte uit. Zij krijgen dit voordeel niet omdat hun inkomen vaak uit een uitkering komt en niet uit werk. Dit is een vorm van discriminatie, want deze groep wordt benadeeld vanwege iets waar ze niets aan kunnen doen: hun beperking.
De Hoge Raad heeft in 2024 bevestigd dat de arbeidskorting alleen geldt voor inkomen uit werk. Uitkeringen voor arbeidsongeschikten worden gezien als inkomen uit “vroegere arbeid” en vallen daardoor buiten de regeling. Dit betekent dat mensen met een beperking automatisch worden uitgesloten van dit belastingvoordeel, terwijl zij vaak niet kunnen werken door hun situatie. Dat voelt niet alleen oneerlijk, maar is ook in strijd met het gelijkheidsbeginsel in de Grondwet en internationale verdragen.
Sinds de invoering in 2001 is de arbeidskorting enorm gestegen, waardoor de financiële kloof tussen werkenden en arbeidsongeschikten steeds groter wordt. Hoewel het beleid officieel neutraal lijkt (“werken moet lonen”), treft het in de praktijk vooral mensen met een handicap of chronische ziekte. Het systeem negeert dat deze groep vaak niet kán werken, hoe graag ze dat ook zouden willen. Dit leidt tot structurele discriminatie: zij worden uitgesloten op basis van hun arbeidsvermogen.
Deze uitsluiting is niet alleen oneerlijk, maar ook schadelijk. Het VN-verdrag handicap benadrukt juist dat mensen met een beperking recht hebben op gelijke behandeling en een toereikende levensstandaard. Het huidige beleid schendt deze rechten door belastingvoordelen te koppelen aan arbeidsparticipatie en zo een kwetsbare groep buitenspel te zetten.
Hoewel er in 2027 een kleine aanpassing komt (de samenvoegbepaling wordt geschrapt), blijft de kern van het probleem bestaan: mensen met een handicap of chronische ziekte blijven uitgesloten van de arbeidskorting. Dit laat zien dat het systeem diepgewortelde ongelijkheid bevat en mensen structureel benadeelt vanwege hun beperking.
Organisaties zoals AKclaim.nl komen op voor deze groep en roepen arbeidsongeschikten op zich aan te sluiten bij een collectieve schadeclaim tegen de overheid. Samen strijden ze voor gelijke behandeling en tegen discriminatie op basis van arbeidsvermogen. Want iedereen verdient eerlijke kansen, ongeacht of je kunt werken of niet.